Św. Maron
9 lutego obchodzimy wspomnienie św. Marona (znanego też jako Marun), syryjskiego mnicha, od imienia którego nazwę swoją wywodzi Kościół Maronicki. Niewiele wiemy o tym Świętym, a była to postać niesamowita, która nie tylko miała ogromny wpływa na ukształtowanie się duchowości Libanu, ale i całego chrześcijańskiego Bliskiego Wschodu. Także temu mnichowi w jakiś sposób zawdzięczamy osobę św. Charbela i innych wspaniałych libańskich świętych, dla których był on wzorem ascezy, ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Św. Maron uważany jest za duchowego ojca maronickiego zgromadzenia zakonnego.
Kim był ten niesamowity, owiany tajemnicą mnich-anachoreta? Co pewnego możemy dzisiaj o nim powiedzieć? Urodził się w połowie IV w. w Syrii. Był pustelnikiem, eremitą w górach w regionie Taurus Cirrus, w pobliżu Antiochii, a więc miejsca, gdzie w I w. działał św. Paweł i skąd wywodzi się nazwa „chrześcijanie”. Jego ascetyczny tryb życia oraz cuda z jakich słynął (zwłaszcza dokonywane uzdrowienia) przyciągały licznych zwolenników i rozsławiły jego imię w całym Cesarstwie Rzymskim, czego ślady odnajdujemy w liście Jana Chryzostoma z ok. 405 r. Również biskup Cyru, Teodoret, wspomina św. Marona w swoim dziele pt. „Historia Kościoła” z 440 r.
Św. Maron założył swego rodzaju szkołę monastyczną, która poprzez jej uczniów miała wielki wpływ na życie duchowe całego regionu. Jedną z cech charakterystycznych wspólnoty był apostolat, gdyż zgromadzeni wokół Św. Marona mnisi wyznawali zasadę: Jeżeli kochasz Boga, postaraj się, aby inni kochali Go razem z tobą. Byli więc prawdziwymi misjonarzami.
Św. Maron zmarł na początku V w., prawdopodobnie w 410 r., ale zgromadzona wokół niego wspólnota wciąż trwała. W 452 r. cesarz Marcjan wybudowała dla niej olbrzymi klasztor w okolicach starożytnego miasta Apamea. Klasztor ten jest kolebką Kościoła Maronickiego, który istnieje po dziś dzień. Stojący na jego czele biskup, nieprzerwanie od samego początku, używa tytułu „Patriarcha Atiocheński”. Kościół Maronicki pozostawał zawsze w jedności z Rzymem, a Maron jest czczony jako święty katolicki i prawosławny.
