Architekt Karol Schayer bohaterem audycji „Polacy w Libanie”
Karol Schayer – polski architekt modernistyczny – urodził się we Lwowie 25 grudnia 1900 r. Pochodził z rodziny kupieckiej. Po skończeniu studiów na Wydziale Architektury Politechniki we Lwowie, w marcu 1926 r., otrzymał dyplom inżyniera architekta.
Zapraszamy do obejrzenia spotu zapowiadającego program (w j.arabskim)
W okresie przedwojennym najwspanialszym dziełem Schayera był gmach Muzeum Śląskiego w Katowicach. Został on jednaka, jako przejaw „sztuki zdegenerowanej”, zburzony przez Niemców w okresie 1941-1944.
W latach 1942-1944 Karol Schayer przebywał w Erytrei, pracując dla wojsk sprzymierzonych w Wojskowym Biurze Projektów. Od 1944 r. przebywał w Jaffie i prowadził tam wykłady dla polskich żołnierzy. W 1946 r. zamieszkał w Bejrucie, gdzie wspólnie z Fritzem Gotthelf, Bahijem Makdisi i Wassekiem Adib prowadził pracownię projektową, która stała się jedną z najbardziej znanych w całym Libanie. W latach 50 i 60 wspólnie zaprojektowali około 140 budynków w stylu modernistycznym, które stanęły w Bejrucie, Trypolisie oraz Sydonie. Budowali hotele, gmachy użyteczności publicznej, szpitale, banki, siedziby władz, ale i budynki mieszkalne czy luksusowe wille, a nawet miejsca kultu religijnego.
Dla stylu Schayera charakterystyczne były proste, geometryczne bryły. Projektant łączył je dużymi przeszkleniami, a unosząc nadawał im lekkości. Oszczędny, pełen elegancji i prostoty sposób kształtowania brył sprawdzał się tak samo dobrze w przypadku kameralnych obiektów, jak i wieżowców.
K. Schayer miał również swój epizod jako wykładowca w libańskim Instytucie Malarstwa i Grafiki w Bejrucie. W 1970 r. był zmuszony wyjechać do Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł w 1971 r. w Rockford. Zgodnie z jego ostatnią wolą został pochowany na Cmentarzu Polskim w Bejrucie.
